Yeni sonuçlanan bir genetik araştırması, Amerika’ya birinci gelenlerin bir kısmının son buzul çağı sırasında ve kısa bir müddet sonra da iki farklı göç ile kıtaya ulaştığını ortaya çıkardı.
Araştırmada aktarıldığı kadarıyla, son buzul çağı esnasında ve akabinde gerçekleşen iki farklı göçle Amerika’ya ayak basan birinci insanların bir kısmı, şu anda Çin’de yaşamakta olan insanların atalarını da içeriyordu.
Araştırma makalesinin müelliflerinden olan Yu-Chun Li, “Ulaştığımız bulgular, Amerikan yerlilerinin daha evvel Sibirya’da yaşayan cetlerinin soy kaynaklarının yanı sıra, Çin’in kuzey kıyılarındaki gen havuzuna da katkı sağlayan bir genetik havuz fonksiyonu gördüğünü ortaya koyuyor” dedi.
Li, ikinci göç boyunca, birebir insan soyunun Japonya’ya da yerleşmiş olmasının, Amerika, Çin ve Japonya’da bulunan tarih öncesi ok uçları ve mızraklarda görülen benzerlikleri izah etmeye yardımcı olabileceğini de kelamlarına ekledi.
BİRDEN FAZLA SOY KELAM KONUSU
Uzun vakit evvel, günümüz Rusya’sı ile Alaska’yı birbirine bağlayan Bering Boğazı’ndaki bir kara köprüsünden geçen antik Sibiryalıların, yerli Amerikalıların yegâne ataları olduğu düşünülüyordu.
2000’lerin sonlarından itibaren gerçekleştirilen daha yeni araştırmalar, Asya’dan gelen daha çeşitli gen kaynaklarının, Bolivya, Brezilya, Şili, Ekvador, Meksika ve Kaliforniya da dahil olmak üzere, Amerika genelindeki nüfusu teşkil etmekten sorumlu antik bir soyla bağlı olabileceğinin işaretlerine ulaştı.
‘D4h’ diye anılan bu soy, yalnızca annelerden miras kalan ve annelerin soyunun izini sürmek hedefiyle kullanılan mitokondriyal DNA’da tespit edilebiliyor.
Kunming Zooloji Enstitüsü’nün oluşturduğu araştırma takımı, Avrasya’daki 100 bin çağdaş ve 15 bin antik DNA örneğini tarayarak D4h’ü aramak için 10 yıllık bir ava çıktı ve en nihayetine antik soydan gelen 216 çağdaş ve 39 antik bireye ulaştı.
Zaman içerisinde gerçekleşen mutasyonları inceleyerek, eldeki örneklerin coğrafik pozisyonlarına bakarak ve karbon tarihlemesine başvurarak, D4h’nin geldiği kökenleri ve yayılma tarihini yine yapılandırabildiler.
AMERİKA, JAPONYA VE ÇİN’DE YAŞAYAN KUZENLER
Sonuçlar, iki farklı göç hadisesini gün yüzüne çıkardı. Bunlardan birincisi, günümüzden 19 bin 500 ilâ 26 bin yıl evvel, buz katmanı örtüsünün en yüksek olduğu ve kuzey Çin’deki iklim şartlarının büyük ihtimalle yaşanamaz olduğu son Buzul Maksimumu’nda gerçekleşti.
İkinci göç, buzulların eridiği devirde, günümüzden 19 bin ilâ 11 bin 500 yıl evvel gerçekleşti. Bu periyotta artış gösteren insan nüfusu, göçleri başlatmış olabilir. Bilim insanları, bu ikinci göç devrinde yerli Amerikalılar ile Japonlar, bilhassa de yerli Ainu toplumları ortasında şaşırtan seviyede bir genetik ilişki bulunduğunu keşfettiler.
Araştırmada, buzulların eridiği periyotta, Çin’in kuzey kıyılarından Japonya’ya uzanan ve Japon halkına katkı sağlayan alt bir kümenin, Amerika, Çin ve Japonya’daki antik beşerler ortasında görülen arkeolojik benzerliklerin yansıması niteliğinde bir bulgu olduğu belirtiliyor.
Li, araştırmanın sağlamlığının keşfettikleri örneklerin sayısından kaynaklandığını ve yerli Amerikalıların erkek cetlerinin kuzey Çin’deki bayan atalarla birebir esnada yaşadığını ortaya koyan ve Y kromozomal DNA’sından elde edilen ek delillerin, araştırmacıları bulgular konusunda doğruladığını vurguluyor.
“Öte yandan, bu yayılmanın Çin’in kuzey kıyılarının hangi bölgelerine dek ulaştığını ve bu göçleri tam olarak hangi olayların harekete geçirdiğini şimdi bilmiyoruz” diyor: “Bu sorulara karşılık bulmak için daha çok ispata, bilhassa de antik genomlara gereksinimimiz var.”
Yazının yepyenisi The Guardian sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)