Mehmet Şimşek’in yeni hükümette Maliye ve Hazine Bakanı olarak görevlendirilmesi üzerine değerlendirmeler, bir yanda umut vaad ederken, öteki yanda tüm yetkileri elinde toplayan Erdoğan’ın Şimşek’e alan tanımayacağına ait telaşlar lisana getiriliyor.
Karar muharriri Ahmet Taşgetiren, bugünkü yazısında, Erdoğan’ın tek yetkili olduğu bir iktisadın başına Mehmet Şimşek’in getirilmesinin nasıl okunması gerektiğine ait değerlendirmeler yaptı. Şimşek’in elinde sihirli bir reçete olmadığını belirten Taşgetiren, bu görevlendirmenin “uluslararası finans dünyası için Türkiye’deki herkesten daha fazla inanç veren bir kişilik olmanın kredibilitesi yüzünden” olabileceğini söz etti.
Taşgetiren’in “Mehmet Şimşek’e ne gerek var?” başlıklı yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Bunu eleştirmek için söylemiyorum. Belirli disiplinler gerekiyorsa onun yerli bir ekonomist tarafından ifa edilmesi, IMF disiplinine tercih edilebilir.
De…
‘Mehmet Şimşek’e ne gerek var?’ sorusu da burada devreye giriyor.
Sorunun devamı şöyle olmalı:
Mehmet Şimşek’in getireceği iktisat disiplini her alanı belirlediğini bildiğimiz sayın Cumhurbaşkanı tarafından paylaşılıyorsa, neden dün uygulanmadı ki, üzere bir soru anlamsız mı?
Mehmet Şimşek bir orta ekonomiyi yönetiyordu. Niçin onu götürüp de Berat Albayrak getirildi ki?
Yine soralım:
-Berat Albayrak başarılı bulunsaydı, yerine Lütfi Elvan – Naci Ağbal takımı getirilir miydi? Bu ikilinin Mehmet Şimşek’ten farkı neydi ki?
Ben sorduğumda kimilerimiz ‘Kafamızı karıştırma’ diye sesleniyor, duyar üzereyim. Fakat sormazsak olmaz:
-Lütfi Elvan – Naci Ağbal neden misyondan alındılar ki? Nurettin Nebati’nin ülkenin hangi ekonomik sorununu çözeceği ümit edildi ki? ‘Heterodoks hikâye’ neyin nesiydi ki?
Şimdi Mehmet Şimşek Ortodoks model mi uygulayacak Heterodoks model mi, bunlardan hangisinin ülke için daha uygun model olduğuna kim karar verecek ki?
Yani diyorum ki, sayın Cumhurbaşkanı, ‘Ekonomi yönetimi’ konusunda dünyada çabucak hemen tek önder olarak kendisini ortaya koyduğuna nazaran, geçmişi bırakalım, şu anda gelinen noktada ‘Mehmet Şimşek modeli’nin en yanlışsız olduğuna inanıldıysa, bu modeli Mehmet Şimşek uygulasa ne, şahsen sayın Cumhurbaşkanı uygulasa ne?
Yoksa Mehmet Şimşek, memleketler arası finans dünyası için Türkiye’deki herkesten daha fazla inanç veren bir kişilik olmanın kredibilitesi yüzünden mi tercih ediliyor?
Bu da zahmetli bir durum. Ya Mehmet Şimşek’in getireceği teknikler, milletlerarası finans dünyasının işine geliyor da Türkiye’nin işine gelmiyorsa…
Doğrusu bu ihtimali ciddiye almıyorum, lakin sorulabilir olmasını da yadırgamıyorum.
Mehmet Şimşek’in iş başına getirilmesini önemsiyorum. Sayın Cumhurbaşkanı’nın onu yetkilendirmesini, yetki paylaşımı açısından hakikat buluyorum. Dilerim tekrar ‘Laf dinlemiyorlar’ tansiyonu yaşanmaz diyorum.
Mehmet Şimşek, kovalanır üzere gitmişti geçmişte. Kürsülerden dışlanmıştı. Maalesef bu türlü oluyor bu işler…
Sayın Cumhurbaşkanı gerçekten inandıysa iktisatta işlerin yeterli gitmediğine, uygulanan mevcut iktisat modelinin önemli onarıma muhtaçlık duyduğuna, bence, memleketler arası finans dünyası kendisine de güvenebilir.
Böyle değil de, en belirleyici kararların tekrar en zirveden verileceği, Mehmet Şimşek’in de memleketler arası topluluk için, ‘güven aparatı’ haline dönüştürüleceği bir durum algılanırsa, Mehmet Şimşek de o inancı veremez.
Bence süreci yönetmek de iktisat için getirilecek kişinin temsiliyeti kadar değerli hale gelmiş bulunuyor. Sayın Cumhurbaşkanı’nın Şimşek’le ilgili söyleyeceği her şey kayda geçecektir.” (HABER MERKEZİ)