Türkiye, eski Özel Kuvvetler Komutanlığı mensubu Gökhan Nuri Bozkır’ın ismini, yıllar sonra yine, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın açıklamasıyla duydu.
Gökçer Tahincioğlu’nun haberine nazaran Erdoğan, 26 Ocak 2022’de katıldığı programda, “Merhum Necip Hablemitoğlu, FETÖ’nün devlet içindeki takımlaşma çalışmalarını anlatan ‘Köstebek’ isimli kitabını yayınlayamadan 18 Aralık 2002’de öldürülmüştü. Ulusal İstihbarat Teşkilatımız uzunca müddettir bu suikastın katil zanlılarından olan Nuri Gökhan Bozkır‘In izini sürüyordu. Bu şahıs kırmızı bültenle aranıyordu… İstihbaratımız bu kişinin Ukrayna’da saklandığını tespit etti. İstihbarat teşkilatımızın yakın markajıyla bu iş neticelendi… MİT katil zanlısı Nuri Gökhan Bozkır’ı Ukrayna’da buldu. Bu kişi Hablemitoğlu cinayeti zanlısı olarak şu anda ülkemiz yargısına hesap veriyor. Dünyanın neresine giderseniz gidin Türk adaleti önüne gelip hesap vermekten kurtulamayacaksınız” kelamlarıyla, Hablemitoğlu cinayetinin çözüldüğü iletisini verdi.
Ankara Üniversitesi öğretim üyesi Doç. Dr. Necip Hablemitoğlu, 18 Aralık 2002’de, Çankaya’da Portakal Çiçeği Sokağı’ndaki konutunun önünde, silahla ateş edilerek 48 yaşındayken öldürüldü. Hablemitoğlu cinayeti evrakı, faili meçhul cinayetlerle yaşamaya alışkın Türkiye için bile fazlaca gariplik içeriyordu.
Erdoğan’ın açıklamasından sonra evvel Bozkır sorgulandı akabinde tabirleri doğrultusunda eski MİT’çi Enver Altaylı, kontaklı olduğu periyodun Özel Kuvvetler Komutanlığı işçisi Levent Göktaş, Fikret Emek ve Tarkan Mumcuoğlu üzere isimler tutuklandı. Türkiye, aylarca, Göktaş’ın gözaltına alınacağı sırada nasıl kaçtığını, kimler tarafından korunduğunu konuştu. Yakalandığı Bulgaristan’dan iadesi gündemi belirledi.
Tüm bunların akabinde açılan davada, tutuklu 6 sanık, şimdi ikinci duruşmada sessiz sedasız tahliye edildi.
Prof. Dr. Şengül Hablemitoğlu kıymetli bir bilim insanı. Tıpkı vakitte 21 yıldır öldürülen eşi için adalet peşinde koşan, bir yandan iki çocuğunu büyüten, mücadeleci, güçlü bir anne. Hablemitoğlu ile 21 yılda yaşadıklarını, operasyon sürecini, tahliyeleri ve gelinen basamaktaki hislerini konuştuk.
“ARAÇLARIMIZI UZAKTAN KUMANDA İLE ÇALIŞTIRIRDIK”
– Necip Hablemitoğlu öldürüldüğünde şimdi 48 yaşındaydı. Birinci gençliğinden bu yana bir yanıyla siyasette bulunan bir isimdi. Fakat son devirde tehdit aldığı, bunların ağırlaştığı kamuoyuna yansıdı. Size bunları anlatıyor muydu, aldığı tedbirler var mıydı?
Buna dair çok şey söylediğimi hatırlıyorum. Malum cinayetin üzerinden geçen 21’inci yılın içindeyiz. O tehditler sistematik aslında; bir yandan, buna mahallî olanları da dahil, ‘’ana akım’’; bunu tırnak içinde söyleyeyim iktidar yanlısı gazeteler-o günlerde FETÖ ayrılığı yaşanmamıştı- aracılığı ile yapılanı vardı. Ki, birçok ile davalık olmuştu Necip. Artık olduğu üzere o basında prestij saldırısı olarak gerçekleşen tehditler vardı. Maille gelenler vardı, otomobiline ziyan verenler vardı. Bir kısmını biliyorum, bir adedinde “Çok yakınındayım, ensene kurşunu yiyince anlarsın, hoca efendiyle ilgili konuştuklarına dikkat et’’ yazıyordu. Bu türlü bir ileti geldiğinde görüyordum, zira tıpkı mail adresini kullanıyorduk. İzlendiğimizi biliyorum. Ki, buna dair sözümde net şeyler anlattım. Natürel, bilmediklerim de vardır. Zira olaya yakın vakitlerde tedirginliği artmıştı. Araçlarımızı uzaktan kumanda ile çalıştırıyorduk. Artık düşününce vahim bir şeyin içindeymişiz.
Ankara Emniyet Müdürü, “Yazdıklarınıza dikkat edin” dedi
– Kimlerden tehdit alıyordu, bunları bertaraf edebilmek için harekete geçti mi?
Dediğim üzere araçlarımızda bir düzenek vardı, yalnız olmamaya çalışıyordu. Yüklü tehdit aldığı kesitler için şunlar diyemem, kendince dost meclisi sandığı yerlerde bile tehdit ediliyordu son vakitlerde. ‘Ayağını denk al’ mealinde. Biz bu şartlarda Necip’i kaybettik, ayrıyeten bu suikast akabinde öbürleri için de tehdit manasına gelmiş ve hedefine ulaşmış olmalı ki, Necip’in son devirde yaptığı çalışmaları, kendisiyle ilgi kuranları bilenler hatta bu bağda aracılık edenler mahkemede şahit olma hamasetini gösteremediler. Ya sıhhat sıkıntıları var ya da mahzurları…
– Neden müdafaası yoktu?
Şimdi ismini hatırlayamıyorum, yanlış bir isim de söylemek istemiyorum, o yıllardaki Ankara Emniyet Müdürü idi sanırım. Sonradan vefat etti. Hakkında, bir gazetede yazılan iftira içeren bir haberle ilgili emniyet evrakı olduğu argüman edilen, bir evrak ile ilgili görüşmeye gitmişti. Evrak uydurma idi, açtığı tazminat davasını da kazandı ardından. O görüşmeden morali bozuk geldi. ‘’Yazdıklarınıza dikkat edin hoca’’ dendiğini söyledi. O görüşme sonrası nitekim morali bozulmuştu. Ruh halini o denli düzgün hatırlıyorum ki, ‘’Beni bunlardan kim koruyacak?’’ demişti.
“MİT MÜSTEŞARLIĞI TEKLİF EDİLMEDİ, BİR NİYETTEN KELAM EDİLDİ”
– Öldürülmeden evvel Hablemitoğlu’nun isminin MİT ile anıldığını görüyoruz. Bilhassa Mehmet Eymür’le görüşmeler yaptığı kamuoyuna yansıdı. Altın evrakı konusunda haber kaynağı MİT miydi? Bu mevzuyu size anlatıyor muydu?
Gökçer Beyefendi, Necip’in Mehmet Eymür’le bir görüşmesi yok. Yalnızca onun Eymür’le ilgili bir yazısında geçen şeyler yüzünden Eymür’ün kendi sitesinde Necip için yazdıkları var o kadar. ‘’Mezarlıklar senin gibilerle dolu’’ yazdı Necip için. İnanın bu MİT müsteşarlığı konusu bir muamma değil. Şöyle ki, çok net söyleyeyim; Kendisine o denli söylendiği üzere direkt bir teklifin olmadığını biliyorum. Ha bunun düşünüldüğü iletilmiştir yalnızca bu kadarını biliyorum. Bir teklif değil niyetten kelam edilmişti. Lakin bunu iletenlerin kim oldukları da çok tuhaf. 15 Temmuz’dan sonra tutuklanan bir mason üstat isimden kelam ediliyor. Bir de ilişkileri kuranlar da belirli. Bunun dışında bir teklif varsa da benim haberim yok. Ayrıyeten şunun altını kalınca çizeyim, bu türlü bir şey olsa bile ortalıkta bana müsteşarlık teklif edildi diye dolaşacak biri değil Necip. Duruşmalarda tez edildiği üzere kendisinden giden bir talep olmadığından da eminim. Bu noktada benim söylediklerimin dikkate alınmaması da vallahi trajikomik. ‘Hayır sen bilmezsin’ diyorlar. Eyvallah…
– Bir de MİT Müsteşarlığı’na getirileceği tezi var. İstihbaratla evvelce bağları var mıydı? Hiçbir istihbarat geçmişi olmamasına karşın bu husus nasıl ortaya atıldı? Beklentisi nitekim bulunuyor muydu?
Böyle bir beklentisi yoktu, varmış üzere anlatılmak için her şey yapıldı. Doğal, ben nereden bileceğim, benden habersiz olmuştur bunlar! Savunma avukatlarının kimileri duruşmada o denli söylüyorlar. Boşanma nedeniymiş. Ben bilmem eşim bilir durumu. Bu türlü de hadsiz ve laubali bir sürecin içindeyiz.
“O KİTABI YENİDEN YAZARDI FAKAT FARKLI YAZARDI”
– Bergama Altın Madeni konusunda bir tarafta Hablemitoğlu’nun mevzu ettiği Alman vakıfları argümanı var, öbür tarafta ABD Büyükelçisi’nin bile devreye girdiği argümanı; madenin açık kalması için çabalayan bir kesim bulunuyor. Siz sonradan baktığınızda bu mevzuyu nasıl değerlendirdiniz, eşinizin yönlendirilmiş olma ihtimalini düşündünüz mü? Uzmanlığı olmayan bu türlü bir alana nasıl girdi ve nasıl bu kadar bilgi sahibi oldu?
Bu bahis çok tartışıldı. Evvel şunu söyleyeyim ve oradan devam edeyim; Necip, Siyasal Basın Yayın mezunu, ülkemizin vaktinin en güçlü gazetecilik okulu. Necip her bahiste yazabilen biri. Kaynak toplayabilen, kaynağa ulaşabilen, birleştirebilen biri. Akademik, analitik çalışmayı bilen biri. Vakit zaman çevirilerine takviye olduğum biri. Nasıl çalıştığını görüyordum. O yüzden uzmanlık alanı olmayan demek istemem burada. Lakin diğer bir şey söyleyebilirim; bugün yaşasaydı, aydın kimliği, entelektüel birikimi ile bu kitabı müellif mıydı? Yazardı, lakin daha farklı yazardı diye düşünüyorum. Bu soru açıkta. Ben yanıtını veririm de sonra kocamın kemiklerini sızlatan oluyorum. Bu kadar söyleyeyim.
“KÖSTEBEK KİTABINI YAYIMLAYACAK YER BULAMADI”
– Eşiniz öldürülmeden evvel ‘Köstebek’ isimli kitabını bitiriyordu. Sizin, bu kitabın yayımlamaması için eşinizin baskı altına alındığı argümanınız var. Bu baskıyı kim yapıyordu? Neden korkuyorlardı ve kimler devreye girdi?
Kitabı yayınlayacak yer bulamadı. Ayrıyeten vakit geçtikçe tedirginliği arttı. Kitabın çıkmaması için görüşme talepleri gelmeye başladı. Kitabında ismi geçen Mustafa Özcan’ın kendisi ile görüşmek istediğini söylüyordu.
“Olaydan 6 ay evvel hayatımıza girdiler, beni kuşatmaya çalıştılar”
– Siz, 2016’daki sözünüzde de bu ismi söylüyorsunuz. Fetullah Gülen’in sağ kolu olarak anılan, firari Mustafa Özcan’ın eşinizle görüşmek istediğini, bu bildirisi da ANAP’lı eski Sıhhat Bakanı Halil Şıvgın’ın getirdiğini… O periyot kimlerle nasıl görüşmeler yapıldı? Bu birbiriyle ilgisiz görünen insanların ortasındaki bağ neydi? Devlet bunun neresindeydi?
2016’da yaşananlara kadar biz aslında belgeye dair muhatap alabileceğimiz bir makam ve kamu vazifelisi bulamadık. Bunun bir manası var mıdır? Vardır herhalde. 15 Temmuz’dan sonra Savcı Necip Cem İşçimen’e söz verdim yine. O gün bana kimi fotoğraflar gösterildi, içlerinden kimileri olaydan sonra emniyette gördüğüm kamu vazifelileri idi. Ve firarilerdi birebir vakitte. Yani soruşturmanın yapılmadığı ya da yapılsa da savsaklandığı uygunca netleşti. Halil Şıvgın ve Ramazan Toprak, Necip’le görüşmek için apansız olaydan 6 ay evvel ortaya çıkan şahıslar. Ne hikmetse, birden hayatımıza girdiler. Bu beşerler olaydan sonra da beni denetim etmeye ve kuşatmaya çabaladılar. Emniyette o devirdeki sözlerimde bu insanlardan kelam edemedim bile, korktum, ne biliyorum ne bilmiyorum denetim etmeye çalıştılar. Başıma ne geleceğini bilemedim. Sonuçta bir cinayet var ortada. Üstelik iki hoş kızla tek başımayım. Çok net yani…
“ŞIVGIN KİM, BUNLARI NEREDEN BİLİYOR, BİLMİYORUM”
– Şıvgın, tabirinde, Hablemitoğlu’nun, Alman vakıflarını araştırmasını kendisinden askerin istediğini anlattığını söylüyor. Eşinizin asker ile bir teması sahiden var mıydı?
Şıvgın çok şey söylüyor, söylemesi gerekenleri, bildiklerini, yaptığı aracılığın mahiyetini söylemiyor. Askerin istediğini nereden biliyor. Necip’in sırdaşı desem değil, arkadaşı desem değil. Şıvgın kim ben bilmiyorum hakikaten.
– Şıvgın’ın yaptığı aracılığın mahiyeti nedir, neyi kastediyorsunuz?
Önce bir tanışma ve kısa bir aile yemeği ve bir çay saati ziyareti. Hepi topu bu kadar, sonra farklı görüşme talepleri oldu Necip’le ve aracılık etmeye çalıştı diğer görüşmelere. Bizim ailemiz için yeni bir kişi, 16 yıllık evliliğimizde son 6 aya kadar sosyalleşmediğimiz biri. Ramazan Toprak ve Şıvgın hayatımıza durduk yere giriş yapan beşerler. Sorsanız Ramazan Toprak can ciğer dostum diye bahsediyor Necip’ten. Bu türlü bir şey kelam konusu bile değil.
“Tek bir görüşme oldu, vekillik istemedi”
– Tekrar Şıvgın’ın tabirinde, “AKP’nin kapatılması sorunu ile ilgileniyordu” formunda bir kısım var. Bu mevzuda sizin bir bilginiz var mı? Ve tekrar Şıvgın, eşinizin siyasete atılmak istediğini, Abdullah Gül ile görüşme yaptığını da söylüyor. Bu türlü bir görüşme oldu mu, neler yaşandı?
Abdullah Gül’le Şıvgın ve Ramazan Toprak görüştürmek istediklerini söyleyerek geldiler. Bu türlü tek bir görüşme olduğunu biliyorum yalnızca. Lakin partinin kapatılması ile ilgileniyor olduğu, bu partiden vekillik istediği hakikat değil. Bunları da söylüyorlar. Fakat natürel ‘ben bilmem eşim bilir’ durumu burada da işletiliyor. Adam mahkemede bile ‘’Üzerinden 20 yıl geçti Şengül Hanım hatırlamayabilir’’ dedi ya. Bu türlü de bir manipülasyon ve çarpıtma hala devam ediyor. Ne diyeyim. Sanırsınız ikili oynayan leş bir adam Necip Hablemitoğlu. Bu bilhassa yapılmak istendi. Güleyim ne yapayım.
– Pekala tek bir görüşme oldu dediğiniz görüşmede ne konuşuldu, eşinizden ne isteniyordu?
Sadece tanıştırmak istediklerini söyledi bana. Bir istek vesaireden bahsetmedi.
“ALTAYLI İLE O BEŞERLER GÖRÜŞTÜ”
– Enver Altaylı üzere birçok istihbarat örgütüyle ismi anılan birinin de o devirde devrede olduğu savı var. Eşinizin Altaylı ile kontağı var mıydı? Bütün bu görüşme trafiği Köstebek kitabından mı kaynaklanıyordu yoksa bilinmeyen öteki başlıklar da var mıydı?
Necip Hablemitoğlu, Altaylı ile görüşmedi. O görüşmeleri yapanlar demin söylediğiniz anlattığım bireyler. O insanlara sorsak da işe yaramıyor. Onların ağız birliği yaptığı, mahkemede ise birbirlerini suçladıkları bir kurgu var. Kimi yaşlı ve kendine acındıran ‘’iyi niyetli, hayırsever, hürmet, dini bütün inançlı’’ adamlara karşılık acılı ve salak eş fotoğrafı sunuluyor zira.
“AĞIR RUHSAL ŞİDDET UYGULANDI”
– Eşinizin öldürülmesinden sonra kovanların kanıt belgesinden çıkmaması, tabirlerin alınmaması, Durmuş Anuçin isimli kişinin cinayeti işlediğini tez etmesi fakat bu savların gerisinin gelmemesi üzere süreçler yaşanıyor. O devirde ne oldu? Ankara’nın ortasında öldürülen bir bilim insanı ile ilgili olarak nasıl oldu da delil bulunamadı? Kanıtlar karartıldı mı?
O devirde neler olduğu çok trajik ve gurur kırıcı. Bu ülkede yaşayan her yurttaş için gurur kırıcı ve adaletsiz, inancı yok eden, tekinsiz şeyler. Benim sorgulandığım akşamlar, sorgulanma formum, üzerimde kurulan baskı ve yıldırma. Her biri ağır ruhsal şiddet. Kanıtların karartılması ne demek? Yıllarca belge ortada yoksa, 15 yıl sonra bir savcı kanıtları toplamaya çalışıyorsa, benim kendimi inançta hissetmeden tabir veremeyişime yol açılmışsa, sonradan çocuklarım üzerinden tehdit edilmişsem… O denli çok detay var ki, her hatırlayış yeni bir travma. Ben de kızlarım da güzelleşmek için bir ömür verdik Gökçer Beyefendi, yaşadıklarımızı kimsenin yaşamasını dilemem.
“EVİMİZE KIZIMIN FOTOĞRAFLARININ OLDUĞU ZARF BIRAKILDI”
– Size bu baskı nasıl yapıldı? Sizi ve çocuklarınızı kimler tehdit etti?
Düşününce devrin Ankara Emniyet Müdürü’nün tavrı kadar bugün beni kızdıran az şey vardır. Benimle kendisi konuşabilecekken, Abdullah Gül Başbakan idi, benimle görüşmek istediği söylendi. 1 hafta 10 gün sonra Başbakanlığa gittim. Ne söyleyecek diye beklerken, odaya emniyet müdürü girdi, bana soracağı sorular varmış. Necip’in meskenden diğer yerde çalışma ofisi ve çalışma notları var mıymış? Bu görüşmeden hiç kimseye bahsetmemeliymişim vs. vs. Saçma sapan bir kurgu. ‘’Defalarca karşılaştık bunları sorabilirdiniz, buraya kadar gelmemize gerek yoktu’’ dedim. Bir gece cenazeden sonra sabaha kadar tabir verdim; sabahın birinci saatlerinde beni camlı bir odaya aldılar, teşhis yapacakmışım. 4-5 kişiyi dizmişler, ‘’Sabah aracınızın yanında gördüğünüz bireyler bunlardan hangisiydi’?’ diye sordular. İçerdekiler ben söz verirken odaya giren çay, evrak getiren memurlardan ikisiydi. Siz bana ne yapmaya çalışıyorsunuz diye bağırmaya başladım. Bunun bana olağan bir prosedür olduğu, benim tanıklığının güvenilirliğini denetim ettikleri üzere saçma sapan şeyler anlattılar. Olayın birinci anlarında insan yararlı olmak istiyor, yardımcı olmak istiyor. İnanmak istiyorsunuz. Lakin maruz bırakıldığım şey düpedüz şiddetti. Çaresiz hissettirildim, korkutuldum yalnızca. Ergenekon sürecinde konutumuza kızımın fotoğraflarının olduğu mektuplar bırakıldı. Gerekli müracaatları yaptık, kamera manzaraları alındı. Lakin kızım söz verirken küçücük 14 yaşında bir çocuğa, zarfı bırakan kişinin fotoğrafları gösterilip, “Tanıdığın biri olabilir mi, erkek arkadaşın olabilir mi?” üzere şeyler söylediler. Bunlar birinci aklıma gelenler.
– Bugün açılan davanın açılmasını sağlayan Nuri Gökhan Bozkır ismi o günlerde de gündemde. Üstelik öbür davalarda ismi geçen bir isim. Özel Kuvvetler Komutanlığı irtibatı nasıl kuruldu? Size hangi bilgiler verildi bu bahiste. Ve neden bir sonuç çıkmadı? Bugünden farkı neydi?
Olup bitenler bizim dışımızda, cinayet yalnızca bu konfigürasyonda bir araç. Ortada samimi, adalete ve hukuka inanan namuslu beşerler olduğuna hala inanmak istiyorum. Söylüyorum size, iflah olmaz bir biçimde hayata, umut etmeye yüzü dönük biriyim ben.
“ÖZELLİKLE YALNIZ BIRAKILDIK, VEBALI ÜZERE YAŞADIK”
– Ortadan yıllar geçti. Bu yıllar boyunca belge uykuya mı yatırıldı? Size yansıyan bilgi olmadı mı? Sizinle temasa geçen, görüşmek isteyen, bilgi veren, bilgi soran kimse gelmedi mi? Nasıl geçirdiniz o yılları?
Kimse gelmedi, sormadı. Biz vebalı üzere yaşadık. Bilhassa yalnız bırakıldığımızdan eminim. Terk edilmişlik bu türlü bir şey, karşıtıymış üzere yaparak terk etmekse çok kolay. Kimseye söyleyecek sözünüz olmaz. Biz daima vardık derler, gıkınızı çıkaramazsınız. Ayrıyeten yalnız kalmak istemiyorsanız da her türlü biat etmelisiniz. Takviye aramaya çalıştım, görünür ve mümkün bedelleri bana uymadı. Bu kadar yılın yorgunluğu içinde bana kendimi âlâ hissettiren en değerli şey de karşılaştığım, bir biçimde yolumun kesiştiği insanların her vakit sevgiyle hürmetle yaklaşımları oldu. Buna da minnettar olmamak mümkün değil.
“TELAFFUZ EDEMEYECEĞİM PARALAR KONUŞULDU”
– 15 Temmuz sonrası belge tekrar açıldı? Faili meçhul kalmış birtakım cinayetlerin FETÖ tarafından işlendiği savı da gündeme geldi. Bu sizde kuşku yarattı mı? Sizin o periyoda kadar inancınız neydi? Bu yapıdan mı kuşkulanıyordunuz?
Kuşkulanıyorum olağan, ortada net bir kötülük var. Cinayet var. İddianamede netleşen, teyit edilebilir birtakım örüntüler, bağlantılar ağı var. Ayrıyeten ben o mahkeme salonunda hayatım boyunca söylem edemeyeceğim paraların konuşulduğuna da şahit oldum. Lakin muhtemel fail bulunsa da bunu kanıtlamak için gereğince gayretiniz yoksa, süratli hareket etmiyorsanız ve silah yoksa cürüm yok diyorlar (savunma böyle). Ona da eyvallah! Ne diyeyim?
– Mahkeme salonunda konuşulan paralar, eşinizin öldürülmesi için kelamı edilen paralar mıydı?
Mahkeme salonunda konuşulan paralar, sanıkların ellerinden ne kadar çok para gelip geçtiğini anlatmak hedefiyle yaptıkları açıklamalar. ‘’Biz vatansever birinin öldürülmesini para için yapacak beşerler değiliz’’ demek için kullandıkları bir argüman. Ayrıyeten, Ergenekon’u madalya yaptılar bu davada kendilerine. Birbirleri ile tekraren yaptıkları telefon konuşmaları var ismi geçen insanların cinayetten evvel. Fakat birbirlerini o tarihlerde tanımadıklarını söylüyorlar. İbretlik şeylere şahit olduk. Ayrıyeten benim açımdan son derece korkutucu o mahkeme salonunda yaşanan her şey. Bizim yüzümüze bakıp nerden aşikâr siyasi bir cinayet olduğu da denildi. Biz tanımıyoruz Necip Hablemitoğlu kimdir de dendi. Manipülatif, travmatik bir klinik ortamda idik günlerce.
“ŞİMDİ UYGUN GÖRDÜLER VE DURUM BU ETABA GELDİ”
– 15 yıl evvel kurulmak istenen ÖKK ilişkisi bu yeni süreçte yine kuruldu. Hatta Bozkır’ın bildiklerini anlatmak için Zihni Çakır ile birlikte emniyet ve savcılığa gittiği lakin bilgisinin alınmadığı sav edildi. ÖKK’daki bir küme neden bu cinayeti işlemiş olsun, yalnızca para ile açıklayabilir musunuz?
Valla Gökçer Beyefendi bu beşerler kim bilmiyorum. Biz failin ismi Biz failin ismini çatı dava iddianamesinin ekinde gördük. Uzunca bir mühlet esasen bunun üzerine gidilmesini talep ettik, dikkate alınmadı. Artık kimse onlar artık uygun gördüler ve durum bu etaba geldi. Bu basamak da nedir ben bilmiyorum.
– Bozkır, akabinde Ukrayna’ya kaçtı. Yakalanması şahsen Cumhurbaşkanı tarafından açıklandı ve sonrasında davanın açılmasını sağlayan sözleri verdi. Siz neden evrakın birinci sefer gerçek bir savcısı olduğunu düşündünüz. Kuşkularınızla yürüyen süreç birbirine paralel miydi?
Uluslararası bağlantılarda başarılı ve hatalıların iadesi için çaba eden, emek sarf eden iktidara minnettarım mı diyeyim şimdi_ Pekala, haydi o denli olsun…
– Bu kademede eski ÖKK mensubu Levent Göktaş’ın yurtdışına kaçması kelam konusu oldu. Göktaş, değişik bir isim. Eşinizle tıpkı periyotta MİT Müsteşarlığı için ismi da geçiyor. Göktaş’ın yurtdışına kaçması için korunduğu tezi da gündeme geldi. Bu kademede size bilgi veriliyor muydu? Sizce birtakım sanıklar korunuyor muydu?
Savcı ile görüşmelerimiz oldu süreç boyunca. Bizi bilgilendirdi sık sık.
– Dava başlarken ne hissettiniz, çok yıl sonra adaletin sağlanacağı fikriniz oldu mu? Duruşmalar nasıl geçti?
Öyle garip hisler ki, buruk oluyor insan. İnanmak isteseniz de bir yanınız acabadan kurtulamıyor. Bir taraftan davayı izlerken anlatılanlara, söylenenlere ve yalnızlığınıza bakıyorsunuz, mağduriyetiniz katlanıyor. Bu kadar vakit geçince oburunun ömrünü izliyor üzere oluyorsunuz. Çok karmaşık, insanı tüketen bir süreç inanın.
– Tahliye kararlarını bekliyor muydunuz? Tahliyelere münasebet olarak, ÖKK mensuplarından kimilerinin bulundukları yerleri kanıtlamaları gösterildi? Bu daha evvel yapılamaz mıydı? Ne oldu da bu kadar büyük bir operasyon bu kadar sessiz biçimde, daha ikinci duruşmada tahliye etabına geldi?
Bu insanların toplanmasını sağlayan iradenin maksadına hasıl olunduysa demek ki. Tahliye kararları çok beklediğimiz bir şey değil. En azından tüm kanıtların ve şahit tabirlerinin tamamlanması beklenmeden çok garip. Temmuz ayında 3. duruşma başlayacak, o tarihe kadar bir karar vermeyi istiyorum kendi halimizle ilgili.
“KENDİMİ İNANÇTA HİSSETMİYORUM”
– Bugünden bakınca sizce eşiniz neaden öldürüldü?
Bu sorunun cevabını ben veremiyorum, nitekim.
– İktidardan size bu hususun çözüleceğine dair bir yaklaşım, açıklama hiç oldu mu?
İktidarın ailemize özel bir açıklaması hiçbir vakit olmadı. Ben de herkes üzere medyanın farklı mecralarına bir o denli bir bu türlü dönemsel olarak yansıyanları biliyorum. Umurlarında mı bilmem. Zira olayın 15 yıl örtbas edilip uyutulduğunu, 15 Temmuz’la bir yere kadar canlandırıldığını göz önüne alacak olursak, bizim son süreçte konunun neresinde olduğumuza dair bir fikrim yok yazık ki. Ve hala kendimi inançta hissetmiyorum. Bunu bize hiçbir vakit hissettirmediler. Sanırım bilhassa yapıldı bu…
– Adaletin sağlanacağı inancınız var mı? Sizce eksik olan nedir?
Hiç kimse öldürülmeyi hak etmez, ne yazarsa ne söylerse söylesin. Tabirin özgürleştiği yere adalet de gelir elbette bir gün.
– Eşinizi çok genç bir yaşta kaybettiniz. İki çocukla birlik bir hayat uğraşı verdiniz? Eşinizin hayatı ile birlikte sizinkinin de çalındığını düşünüyor musunuz? Bir tarafta da ne derseniz, ne söylerseniz yargılayan bir kesim var? Bütün bu yıllar nasıl geçti, ne hissediyorsunuz?
Gökçer Beyefendi kimin ne söylediği bir yere kadar, 21 yıldır yaşamaya ve elimden geldiğince yararlı olmaya çalışıyorum. Çocuklarımı korumak için çok uğraştım. Artık onlar beni olup bitenden muhafazaya, sarıp sarmalamaya çalışıyorlar. Benim bu hayattaki ödüllerim onlar. Gerisi teferruat bile değil. Kendim üzere olmaya, onlara da bunu göstermeye çalıştım. Ben kimsenin uzantısı değilim, çocuklarım da o denli. Kendileri üzere olmaları, o denli bir hayat kurabilmeleri için ömrümü verdim. Başımıza gelen toplumsal bir şey, akabinde yaşadıklarımız da o denli. Uzun kıssa ben her şeyi gözleyerek ve öğrenerek bakarım.
– Bir toplumsal medya iletinizde, “Bizim olay mahalline gelenler artık gözümün önüne geliyor. Yanlışsız anlamışım olanı biteni. Kirli devletin kirli insanları” demiştiniz. Kimdi bunlar ve hala bu türlü mi düşünüyorsunuz?
Devlet ya da kendini devlet yerine koyanlar pak olsalardı ne biz bu olayı yaşardık, ne de bu denli yıl gözardı edilirdi olup bitenler.
Bu düğüm nerede atıldı ve sizce çözülme ihtimali var mı?
Düğümü atanları bilsek birinci yapacağım şey yüzlerine tükürmek o kadar…